نسیم شال

بمناسبت گرامیداشت دهه مبارک فجر یک دوره مسابقات پرس سینه در باشگاه بدنسازی جوانان دهستان شال با شرکت ۱۶ نفر برگزار شد .این مسابقات در چهار وزن پر شور برگزار گردید: رضا موذنی ، محمد حسین سید محمدی ، محمد حسین عاشوری و احسان اقبالی اول شدند.  محمد رضا حسین پور ، ابوالفضل مشعوفی ، سیدحسین یحیی ، علی ابراهیمی و علیرضا صفری مقام دوم این مسابقات را از آن خودشان کردند . در پایان جوایزی از طرف نمایندگی ورزش و جوانان ؛ دهیاری محترم شال ؛بخشدار محترم شاهرود و روئسای هیئت ها  به برترین های این مسابقات اهدا گردید نسیم شال...

همزمان با ششمین روز از دهه مبارک فجر با حضور مسؤولان شهرستان خلخال و مسؤولان بخش پروژههای عمرانی اقتصادی بخش شاهرود شهرستان خلخال به بهره‌برداری رسید. فرماندار خلخال گفت:بیش از ۲۱طرح عمرانی ، اقتصادی و اشتغال‌ زایی در بخش شاهرودبا اعتباری بالغ بر ۱۵۰ میلیارد ریال به بهره‌برداری رسید. فرماندار شهرستان خلخال بیان کرد: پروژه شال - ماجولان - ماسوله در حوزه گردشگری نیز با صرف اعتباری بالغ بر ۴۵۰ میلیارد ریال آماده افتتاح بوده و در مرحله پیگیری نصب علایم ایمنی و راهنمایی و رانندگی در این مسیر هستیم.فرماندار خلخال ادامه داد: همچنین دو واحد هتل آپارتمان در روستای شال و گیلوان با ظرفیت هشتاد تخت در  مسیر گردشگری جاده شال ـ ماجولان به مناسبت دهه مبارک فجر به بهره‌برداری رسید. نسیم شال...

و بشر الصابرین الذین اذا اصابتهم مصیبه قالو انا لله و انا الیه راجعون با کمال تاثر و تالم باخبر شدیم خانم پرستو حیدری شال فرزند فتحعلی حیدری دار فانی را وداع گفت .  این مصیبت را به خانواده محترمشان تسلیت و تعزیت عرض نموده و ازخداوند متعال برای مرحومه سفر کرده علو  درجات برای خانواده  معزی صبر جمیل مسئلت می نماییم. نسیم شال...

قلب‏ها ، کهکشان از عشق خمینی می‏ شود و جامی لبریز از شراب ظهور پیروزی ۲۲ بهمن سالروز پیروزی پیروزی انقلاب اسلامی مبارک باد نسیم شال...

انا لله و انا الیه راجعون با کمال تاثر و تالم باخبر شدیم خانم ایران جهانگیری همسر آقای بیت اله معزی دار فانی را  وداع گفت. این مصیبت را به خانواده محترمشان تسلیت عرض نموده و از خداوند متعال برای مرحومه علو درجات و برای خانواده های معزی صبر جمیل مسئلت می نماییم نسیم شال...

هزار نکته از هزار کتاب  نکته۶۰۹  -  خلخال بر اساس اسناد به نام خدا  خلخال قطعاً نامی آشنا و دارای ارزش بوده، که در نوشته های پیشینیان از آن ذکری به میان آمده است. از جمله ی این آثار، کتاب جغرافیا_ تاریخی" آثارالبلاد و اخبارالعباد "‌ نوشته ی زکریابن محمّد بن محمود قزوین درقرن هفتم( ۶۰۵ تا ۶۸۲ هجری )، ترجمه جهانگیر میرزای قاجار با تصحیح  میرهاشم محدّث، چاپ انتشارات امیرکبیر در سال ۱۳۷۳ است. قزوینی می نویسد: " زنجان شهری است مشهور از ولایت جبال، میانه ی ابهر و خلخال، و دزد به سبب این که راه کاروانِ روم و خراسان و شام و عراق است، در آنجا، بسیار پیدا می شود. " آثارالبلاد و....، صفحه ۴۵۲ در همین قرن، یعنی؛ قرن هفتم، جمال خلیل شروانی، در کتابِ نزه المجالس که رباعیّات و رباعی سران قرن ۴ تا ۷ هجری را بررسی نموده، در مقدمه اش ۳ مورد، از خلخال سخن به میان آمده، یک مورد مربوط به شاعر معروف اثیر الدّین آخسیکتی است، از تکرارِ آن صرف نظر شده، به دو مورد دیگر می پردازم. ۱. ظهیر خونجی( خونه جی )،خونه به نوشته ی یاقوت در معجم البلدان، خونج شهرکی میان مراغه و زنجان، در راه ری بود، و آخر ولایت آذربایجان شمرده می شد، و آن را کاغذکنان هم  می نامیدند. کاغذکنان تابع خلخال و مرکز آن شهرک کوچکی به نام آغ کند است. مقدمه ی نزه المجالس، ۱۰۸۲. کافی ظفر همدانی، او از شاعران قرن پنجم و همروزگار ملکشاه  سلجوقی بوده است، نامه ی لطیفی از صدرالدّین خجندی ( متوفّی ۵۲۳ ) در مختارات آمده، که صدر خجندی آن را به پسر کافی ظفر، جمال اسعد، نوشته، و او را از خلخال به اصفهان خوانده است، که نزد پدر باز آید. ماخذ بالا، صفحه ۱۲۱ گویا؛ جمال اسعد، در خلخال شغل  دیوانی داشته. ضمنا؛ این کتاب با اهتمام استاد فرزانه مرحوم امین ریاحی، چاپ دومش توسط انتشارات علمی در سال ۱۳۷۵ منتشر شده است. در نوشته ی گذشته از سفرنامه اولئاریوس در عهد شاه صفی اشارتی رفت. این خاورشناس آلمانی در مسیر آمدنش به ایران می نویسد: " مقارن غروب، پس از طی پنج میل راه، به ده بزرگی رسیدیم، که جز خلخال بود. حاکم خلخال مردی به نام بایندر است، که موردتوجّه و محبّت شاه عبّاس است، و شغل پدرش که حکومت خلخال باشد، از طرف شاه به او واگذار  شده، و همسری از خانواده سلطنتی هم اختیار کرده است. "سفرنامه اولئاریوس،جلد ۲، صفحه ۵۰۵اولیاریوس به داستانی جالب در جلد دوم کتابش اشاره می کند، که بد نیست، اینجا نقل شود.او در باز گشت به آلمان، می نویسد؛ سفیر شاه صفی به دربار دوک نشین هلشتاین همسفرش بود.این همسفر برایش خاطره ای از دوران جوانی اش نقل کرده: " در دوران جوانی که در خلخال برای او دختری را عقد کردند، ضمنِ مراسم، یکی از زنان خانواده با قیچی قطعه ای از قبای او را اهسته، بریده، آن را جادو کرده، .....حق وردی( منظور این سفیر ) مدّت سه سال واندی گرفتار ناتوانی جنسی شده بود،و بعداً؛ اطّلاع پیدا کرد، که در سرآب( منظور سراب فعلی ) مردیست کهسحر و جادو را باطل می کن نسیم شال...

بر این مبنا و با توجه به سایر تعاریف در باب واژه تات و تاجیک (بار تولد1373:59،همام1373:98،فیلد1343:56،بازن1367:438،محیط طباطبائی 1372 :103) مهمترین مولفه مشترک در این تعاریف اینست که این واژه ها ، نماد هویت غیریت و متمایز بودن از اجتماعی فرهنگی و قومی حاکم هستند، یعنی واژه‌هایی‌اند که برای تمایز میان خود و دیگری ، عمدتاً از جانب صاحبان قدرت و با معنایی تحقیرآمیز به کار رفته اند. در باب منشاء این واژه ها باید نظر هنینگ را پذیرفت که این واژه ها اصلاً ترکی هستند و نوعی معنای تحقیرآمیز در آنها نهفته است و صاحبان قدرت یعنی ترکان مسلط (بعد از جریانات تاریخی ورود گسترده ترکان از دوران غزنویان و سلاجقه به اینسو ) ، زیردستان خویش (بومیان ایرانی) را برای اینکه از خودشان تفکیک کنند، تات یا تاجیک می‌گفته‌اند. اینکه این واژه‌ها، بالاخص تات، اول بار در متون ترکی آمده، موید همین نظر هنینگ است. تات پس از محمد کاشغری 466هـ.ق و کتاب دده قور قود (سفارتخانه خوارزم 1268 و روضه الصفای ناصری 1274 هـ ) شواهدی در آثار فارسی ندارد، اما اطلاق خود را بر متکلمان گویش‌های محلی فارسی (ایرانی) مجاورشان در نواحی آذربایجان و قزوین حفظ کرده است (دبیر سیاقی،1373 : 160). تمایزات خاصی نیز میان تات و تاجیک وجود دارد. هر چند که هر دوی اینها خطاب به مردمانی ایرانی و دارای زبان ایرانی بوده است ، لیکن خود قومیت‌ها و گویش‌های متفاوتی را شامل می‌شده‌اند. تاجیک ها ایرانیانی بوده اند که عمدتاً همراه ترکان در سفر و حضر و لشکرکشی و ... بوده‌اند و زیسته اند (بالاخص در خراسان شرقی و ماورالنهر) و تات ها ایرانیانی بوده اند که تحت سیطره ترکان و در ذیل گفتمان سیاسی و فرهنگی حاکم آنها زیسته اند ، ولی با آنها ممزوج نشده‌اند و لذا کم کم به اجتماعات حاشیه ای مثل روستاهای دور افتاده رانده و طرد شده اند و بعضاً در مراکز شهری بواسطه گفتمان قدرت ، حذف شده اند، بالاخص در ایالات پهله (ر.ک: دبیر سیاقی 1373 : 141-130 و جاوید 1373 : 194 ) .امروزه مفهوم تات اشاره به مردمی با گویش زبانی خاص دارد. مردمی که گسترده آنها در مجموعه ای از روستاهای پراکنده(و در موارد معدودی در شهرهای جدید و کوچک ) از استانهای آذربایجان و اردبیل و زنجان و قزوین و اراک و سمنان و منطقه تالش تا خراسان شمالی و اطراف بجنورد را شامل می شود و بعضاً هم مردمانی به این نام در آذربایجان شوروی و قفقاز وجود دارند. این گسترده سبب ساز ابهام در منشاء تاریخی و قومی تات‌ها شده است . از سوی دیگر این موضوع که تات واژه ای از جانب ترکان حاکم به غیر خود‌ی‌ها بوده، این ابهام را بیشتر کرده است. در تمام تعاریف و مباحث مربوط به تات‌ها و تاجیکان این مطلب آمده که اینها قومی واحد نبوده اند و حتی پژوهشگران روسی معتقدند که کلمه تات ، ظاهراً در آغاز به نژاد و قبیله ای اطلاق نمی شده است (عبدلی ، 1363 ) ، اما همه نویسندگان بر این مساله اشتراک دارند که تات ها مردمانی ایرانی بوده اند و نسیم شال...

  باری، عدم توجه به آموزش و یادگیری زبان مادری، به اندازه دست کم 12 سال کودکان را از تجربه و اندیشیدن به زبان مادری باز می دارد. کودکان با محروم ماندن از یادگیری زبان مادری، زبان دل و ذهن خود را از دست می دهند و درست پس از پایان تحصیلات مدرسه ای یا دانشگاهی که وارد تجربه واقعی زندگی اجتماعی می شوند با کاستی حاصل از زبان مادری روبرو می شوند. هر زبانی در جهان بازنمایانندۀ فرهنگی خاص است. زبان به مثابه یک پدیده اجتماعی حامل فرهنگ، لحن، طرز تفکر و طرز نگرش به جهان است. برتر از همه، آنچه می ­توان تصور کرد، محتوای زبان مادری است. زبان مادری، یگانه زبانی است که آمیخته با احساس یادگرفته می شود، احساسی که بدیلی برای آن وجود ندارد.    اگر چه آموختن زبانی دیگر چونان پنجره جدیدی برای نگریستن و معنادادن به زندگی است، ولی در قیاس با زبانی دیگر، زبان مادری خودِ پنجره است. فروگذاشتن زبان مادری به بهانه یا به دلیل آموختن زبان رسمی(نه ملّی) یا زبان مدرسه ای به معنای دست انداختن به خس و خاشاکی برای نجات یافتن از غرق شدن است. شاهد چنین ادعایی سخن نلسون ماندلا است. ماندلا می­گوید: "اگر با شخصی به زبانی سخن بگویی که بفهمد، آن سخن به ذهن او می نشیند. اگر با او به زبان خودش سخن بگویی، آن سخن به دلش می نشیند[2]." تجربه نشان نداده است اشخاص از رسیدن به کسی که به زبان مادری ایشان سخن می گوید ناخرسند باشند. از این رو است که، هر کس در هر جایی که هست می­کوشد همزبانش را پیدا کند. کسانی که با توسل به سخن حضرت مولانا، ادعا می کنند همدلی از همزبانی بهتر است، بیراه و گزافه نمی گویند. با این همه، دانستن این نکته خالی از لطف نیست که نظر مولانا کاستن از ارزش زبان مادری نبوده است. بنا بر این، استناد به اهمیت همدلی، مقدمۀ خوبی برای به کنار نهادن کبرایی چون زبان مادری نیست. در ادامه این نوشتار به چند دلیل تأکید بر آموختن زبان مادری پرداخته می شود.  زبان مادری پیش‌نیاز رشد هیجانی و ذهنی  زبان مادری و یادگیری زبان مادری توأمان آثار پرباری بر شکل گیری چگونگی هر شخص دارند. زبان شناسان، زیست شناسان و زیست روان شناسان بر این باور هستند که آهنگ، رنگ و زیبایی صدایی مادری از زمانی که کودک در رحم مادر هست به او انتقال می یابد. به دیگر سخن، بخشی از میراثی که نوزاد با خود به دنیا می آورد اندوخته هایی از زبان مادری است. بر این اساس است که، نوزاد به صدای مادر و پدر زودتر و بیش از هر کس دیگر واکنش نشان می دهد. توصیه عمومی و تخصصی به همه کسانی که از کودکان مراقبت می کنند آن است که برای ارتباط با کودکان به جای زبان آمرانه از زبان مادرانه استفاده کنند.  زبان کودک، زبان ساده و پیش پا افتاده نیست. زبان کودک آکنده از هیجان، احساسات، تصویرها و تخیلات است. بنا بر این، وقتی بیان می شود شایسته است با کودک به زبان کود سخن گفت، بدان معنا نیست که به ساده ترین شکل ممکن با او سخن گفته شود. زبان کودک همانا زبان مادر او است. ر نسیم شال...

به نام خدا هزار نکته از هزار کتاب نکته ۶۱۰سلام خلخال بر اساس اسناد تاریخی و دیدگاه خاورشناسان یکی از منابع تاریخی با موضوع های متنوّع، کتاب " زینت المجالس "' تالیف مجدالدّین محمّد بن ابی طالب الحسینی الحائری در قرن ده و اوایل قرن یازده هجری قمری است، یعنی؛ عصر شاه عبّاس صفوی. مجدالدّین گاه شعر هم می سرود، " مجدی " تخلص می کرد.مجدالدّین بیش از هر نویسنده ای، به وصف خلخال و فیروزآباد پرداخته، او در صفحه ۷۸۰ تاریخش می نویسد: " خلخال شهری وسط بوده، و اکنون علم ولایتی شده، که قریب صد موضع باشد.در قدیم الایّام، بر سرِ گریوه ی ۱ خلخال که از بلندی به آسمان دمِ مساوات می زند، چنانکه اثیر( اثیر الدّین اخسیکتی ) گوید: گه کرده خشک، سینه ی مطنجنه۲ مه برده، سر گریوه ی او مهمان شهری بوده، فیروز آباد نام، که حاکم نشینِ آن دیار بوده است، و حاکم آنجا را قاجریان می گفتند، و بعد از خرابی فیروز آباد، خلخال حاکم نشین شد، و اکنون نیز خرابست، و در آن ولایت دره ایست به طرف آفتاب، روی آن چشمه ایست که آبش به تابستان یخ می بندد، و به طرف نسا۳، چشمه ایست، که بیضه۴ در آن می پزد، و  در یک فرسخی خلخال، کوهیست چون دیواری راست، بالا رفته، مانند کوه بیستون، بلندی آن دویست گز باشد، و از فرازش به شکل مخرجه کوهی تقریبا؛ یازده گز بیرون آمده، و آن مخرجه ذهابست۵، و لایزال۶ قطرات از آن فرو می ریزد، چنانکه دو آسیاگردان آب از آن قطرات حاصل می شود.بنیاد زرع خلخال آز آن آبست، و در آن حدود، علفزارهای نیکو است، و  ماست در آنجا چنان می بندد، که به کار می برند. "زینت المجالس، تالیف۱۰۰۴ هجری، صفحه ۷۸۰این تاریخ خواندنی با نثری روان و شیوا، به کوشش احمد احمدی، توسط انتشارات کتابفروشی سنایی، در اردیبهشت ۱۳۴۲ شمسی منتشر شده است.۱. گریوه: در تاتی گیروه، بند، در گویش تالشی گیریه، به راه های باریک و سخت گذر گویند.۲. مُطنجته: نوعی غذا، گوشت بریان و یا آبگوشت۳. نسا: جایی که سایه است، و آفتاب کم به آن می تابد.۴. بیضه: تخم مرغ۵. ذهاب: آبریز، محلی که آب از آن می تراود.۶. لایزال: ناتمام، در اینجا بلاانقطاع تنهایی ها را با کتاب پر کنیم. بدرودسیّد عبدالحسین کریمی شال۱۳۹۹/۸/۲۸ شال نسیم شال...

برنج آرده حلوا(حلوای برنجی) این شیرینی از شیرینی های رایج در مردم تات زبان بخصوص در زمان های گذشته می باشد.که بخصوص در اعیاد ، عید نوروز و مراسم عروسی توسط بانوان محلی تهیه می شده است. طرزتهیه: (دراینجا مقدارمواد برای تهیه ی حدود2کیلو حلوا میباشد) مواد لازم: ۱.آردبرنج 2کیلو ۲.آب:یک لیتر(8لیوان) ۳.شکر:1کیلو ۴.جوهرلیمو(تالشی:زا):یک قاشق مربا خوری ۵.روغن جامد:یک قاشق بزرگ ۶.زیره:به مقدار دلخواه ۷.مغز گردو یا پسته یا بادام برای تزئین نکته:نسبت آرد به شکر 2 به 1است. ابتدا آرد را تفت داده بطوری که خامی آن گرفته شود.درظرفی دیگر شکر را با آب مخلوط کرده و روی حرارت قرار داه تا بجوشد ، کمی بعد از جوشیدن جوهر لیمو را اضافه کرده . بحدی بجوشد که غلظت ملایمی به دست آورد.در آخر روغن را به آن میفزاییم . حالا صبر می کنیم تا خنک شود. هنگامی که ولرم شد آماده برای شروع کار است.دریک ظرف بزرگ(ترجیحا تشت) آرد را ریخته و مایع راکم کم اضافه میکنیم پودر زیره را میتوان از اول با آرد مخلوط کرد یا به صورت لایه ای همراه پودر گردو وسط حلوا قرار داد..وقتی خمیر کامل ورز داده شد،آن را در ظرف پهن می کنیم.روی آن رامیتوان بر حسب سلیقه تزئین نمود. و در پایان با چاقو حلوا را به صورت لوزی برش می زنیم. نسیم شال...